English ‹ › 
UzbekFound қизи: 160 words & 2 translates
| English | Ўзбек |
|---|---|
| The soft leather bridle was decorated with mother-of-pearl, the saddle edged in red gold, while the saddle-cloth was made of white baby camel wool felt | юганининг юмшоқ қайишга садафлар тақилган, эгарнинг қоши қизил тиллодан, ҳатто тўқими ҳам оқ бўталарнинг юнгидан босилган кигиз |
| 35. On the Day when they will be heated in the Fire of Hell, then their foreheads, and their sides, and their backs will be branded with them: “This is what you hoarded for yourselves; so taste what you used to hoard.” | 35Бир куни ўша(олтинкумуш)ларни жаҳаннам ўтида қизитилади ва пешоналари, ёнбошлари ҳамда орқаларига босилиб: «Мана бу ўзингиз учун тўплаган нарсангиз, бас, энди тўплаб юрган нарсангизни татиб кўринг!» дейилур. |
| "It is strange," the old man said. "He never went turtle- ing. That is what kills the eyes." | — Қизиқ. У, ахир, ҳеч вақт тошбақа овламас эди, шекилли. Ўзи шу тошбақа ови ҳаммадан ҳам кўзни ўтмас қилиб қўяди. |
| "Be careful or you will fear even the Reds of Cincinnati and the White Sax of Chicago." | — Худо кўрсатмасин, сен ҳали цинцинатилик «Қизилтанлар»дан ҳам, Чикаго «Оқ пайпоқлари»дан ҳам қўрқиб ўтирарсан. |
| The Taliban pulled down the green, black and red mega-flag. They’ve speedily produced huge quantities of their white banner with its black Arabic shahada - Islamic declaration of faith - but not yet a supersized one. | Толибон яшил, қора ва қизил мегабайроқни олиб ташлади. Улар тезда катта ҳажмдаги қора арабча ёзувли байроқларини ясаттирдилар, лекин у унчалик катта эмас. |
| The last presidential election in 2019 led to a surge in interest in vote monitoring among youth, a phenomenon that authorities apparently failed to foresee, as a rash of alleged electoral violations helped fuel protests against the vote that handed Toqaev the presidency. | 2019 йилда бўлиб ўтган президентлик сайлови давомида ёшлар орасида овоз бериш жараёнини кузатишга қизиқиш ортди. Сайлов давомида қонунбузарликлар кузатилгани иддао қилинди, натижада норозилик намойишлари бошланиб кетди. |
| Earlier in the week, the organization’s Almaty office suffered an extended power cut that other offices in the same building somehow managed to avoid. | Ҳафта бошида ташкилотнинг Олмаотадаги офисида электр таъминоти узоқ муддатга узилиб қолган эди. Қизиғи, айни бинодаги бошқа идоралар бу муаммога йўлиқмаган. |
| In the morning, as soon as he got up, he drew on his mittens, pulled the flaps of his cap down over his ears, and crossed through the cottonwoods to the Yukon. He took his rifle with him. As before, he did not descend the bank. He watched the empty trail for an hour, beating his hands and stamping his feet to keep up the circulation, then returned to the tent for breakfast. There was little tea left in the canister--half a dozen drawings at most; but so meagre a pinch did he put in the teapot that he bade fair to extend the lifetime of the tea indefinitely. His entire food supply consisted of half-a-sack of flour and a part-full can of baking powder. He made biscuits, and ate them slowly, chewing each mouthful with infinite relish. When he had had three he called a halt. He debated a while, reached for another biscuit, then hesitated. He turned to the part sack of flour, lifted it, and judged its weight. "I'm good for a couple of weeks," he spoke aloud. "Maybe three," he added, as he put the biscuits away. | Субҳи содиқда Моргансон қўлқопини кийиб, қулоқчинини бостириб, Юкон томон йўл солди. Елкасида милтиқ. Бугун ҳам пастга тушмади. Нақ бир соат кимсасиз йўлни кузатди, қизиш мақсадида депсиниб, кафтини кафтига уриб турди. Кейин нонушта қилгани чодирга қайтиб келди. Тунука қутидаги қуруқ чой ҳам оз қолибди, беш дамламга етади. Декчасига бир чимдимгина чой ташлади. Бор-йўқ озиқ-овқат захираси ярим қопчиқ ун-у оғзи очилган қутидаги хамиртурушдан иборат эди. Моргансон печ устида нон пишириб, шошмасдан нонуштага ўтирди. Ҳар бир луқмадан лаззатланиб тановул қилди. Учта нонни паққос тушириб, тўртинчисига қўл чўзди-ю иккиланиб қолди; қопчиқни кўтариб салмоқлаб кўрди. “Икки ҳафтага етади”, – деди овоз чиқариб ўзига ўзи. Кулчаларни нарироқ суриб: “Балки, уч ҳафтага ҳам етар”, деб қўшиб қўйди. |
| Again he drew on his mittens, pulled down his ear-flaps, took the rifle, and went out to his station on the river bank. He crouched in the snow, himself unseen, and watched. After a few minutes of inaction, the frost began to bite in, and he rested the rifle across his knees and beat his hands back and forth. Then the sting in his feet became intolerable, and he stepped back from the bank and tramped heavily up and down among the trees. But he did not tramp long at a time. Every several minutes he came to the edge of the bank and peered up and down the trail, as though by sheer will he could materialise the form of a man upon it. The short morning passed, though it had seemed century-long to him, and the trail remained empty. | Кейин яна қўлқопини кийиб, қулоқчинини тушириб, милтиқни елкасига осиб, қирғоқнинг юқори томонига кетди. Бировга кўринмайдиган панага ўтиб, атрофни кўздан кечирди. Баданига совуқ ўтмагунча бир неча дақиқа қимир этмай ўтирди; сўнг милтиқни тиззасига қўйиб, кафтларини бир-бирига ишқаб қизитган бўлди. Санчиқли оғриқларга оёқлари дош беролмай қолди. Энди қирғоқдан йироқлашиб, дарахтлар орасида у ёқдан-бу ёққа бориб кела бошлади. Бироқ бу тентирашлар узоққа чўзилмади. Ҳар беш-ўн дақиқа орасида Моргансон қирғоқ лабига келиб, одам қораси кўринармикан, деб диққат билан разм соларди. Қанчалик бениҳоя туюлмасин, қисқагина кун тун билан алмашарди. Йўл эса ўша- ўша хилватлигича қоларди. |
| The black-whiskered man and one of his companions arose. "Come on, Oleson," the former said to the third one of the party, a fair-haired, ruddy-faced giant. Oleson came to his feet, yawning and stretching. "What are you going to bed so soon for?" the barkeeper asked plaintively. "It's early yet." "Got to make Selkirk to-morrow," said he of the black whiskers. "On Christmas Day!" the barkeeper cried. "The better the day the better the deed," the other laughed. | Қорасоқол қўзғалди: ортидан жўраларидан бири ҳам ўрнидан турди. – Кетдик, Ольсон, – деди қорасоқол норғул, юзи қизил, малладан келган йўлдошларига. Ольсон эснаб, керишганча ўрнидан қўзғалди. – Нима, дарров ётмоқчимисизлар? – деди ранжигансимон қовоқхона эгаси. –Ҳали эрта-ку. – Эртага Селкеркда бўлишимиз лозим.– Рождествонинг биринчи кунида-я! – Кундузи йўл юриш хийла осонроқ. |
| Especially remarkable to Morganson was the extreme pallor of the Swede, who the preceding night had been so ruddy-faced. Now his face was like white marble. What with his fair hair and lashes he looked like a carved statue rather than something that had been a man a few minutes before. Morganson pulled off his mittens and searched the body. There was no money-belt around the waist next to the skin, nor did he find a gold-sack. In a breast pocket he lit on a small wallet. With fingers that swiftly went numb with the frost, he hurried through the contents of the wallet. There were letters with foreign stamps and postmarks on them, and several receipts and memorandum accounts, and a letter of credit for eight hundred dollars. That was all. There was no money. | Ҳаммасидан кўра Моргансонни шведнинг докадек оқарган афти ажаблантирди. Кечагина лоларзордек қип-қизил эди. Ҳозир эса мармар каби оппоқ. Оқ-сариқ сочлар ва киприклар мармар ҳайкалга муштараклик касб этмоқда. Бу одамни бир неча дақиқа илгари тирик юрганини тасаввур қилиш қийин. Моргансон жасадни тинтишга тушди. На пул чандилган белбоғ, на олтин тўла халта топилди. Парканинг* кўкрак чўнтагида чоғроқ кармон қаппайиб турибди. Ичидаги борини титкилаб кўрди – ажнабий муҳрли ва маркали мактуб, бир қанча квитанция, қандайдир ҳисоб- китоблар, маълумотномалар, саккиз юз долларга аккредитив… Бор-йўғи шу. Пулдан асар ҳам йўқ. |
| He made a movement to start back toward the sled, but found his foot rooted to the trail. He glanced down and saw that he stood in a fresh deposit of frozen red. There was red ice on his torn pants leg and on the moccasin beneath. With a quick effort he broke the frozen clutch of his blood and hobbled along the trail to the sled. The big leader that had bitten him began snarling and lunging, and was followed in this conduct by the whole team. | Моргансон чаналари ёнига қайтиб бормоқчи бўлди-ю, бироқ ўрнидан жилолмади: оёғи ерга ёпишиб қолибди. Қараса, оёғи музлаган қизил кўлмакда турганини кўрди. Бир силташ билан бу алвон муз кишандан халос бўлди ва чаналар томон ошиқди. Баҳайбат йўлбошчи ириллаб олдинга талпинар, бутун тўда унга тақлид қиларди. |
| Then the white glimmer turned black, and the next he knew he was awakening in the snow where he had fallen. He was no longer giddy. The cobwebs were gone. But he could not get up. There was no strength in his limbs. His body seemed lifeless. By a desperate effort he managed to roll over on his side. In this position he caught a glimpse of the sled and of John Thompson's black beard pointing skyward. Also he saw the lead dog licking the face of the man who lay on the trail. Morganson watched curiously. The dog was nervous and eager. Sometimes it uttered short, sharp yelps, as though to arouse the man, and surveyed him with ears cocked forward and wagging tail. At last it sat down, pointed its nose upward, and began to howl. Soon all the team was howling. | Ўзига келганда Моргансон қорда ётарди. Боши айланмас, кўз олдини қоплаган туман тарқалиб кетибди. Шундай эса-да, ўрнидан туролмади: мажоли етмади. Жисми жонсиз эди. Минг машаққат-ла ёнига ағдарилди. Чана ва серрайиб ётган қорасоқол Жон Томсонни кўрди. Йўл бошловчи кўппак кўндаланг ётган эгасининг юзини ялаб-юлқарди. Моргансон қизиқсиниб кузатаверди. Ит бетоқат бўларди. Ора-сира ўликни уйғотмоқчидай вовулларди. Ахийри ўтириб, калласини кўкка чўзди-да, увиллади. Ортидан бутун гала мотам куйини бошлади. |
| The two horses had just lain down when a brood of ducklings, which had lost their mother, filed into the barn, cheeping feebly and wandering from side to side to find some place where they would not be trodden on. Clover made a sort of wall round them with her great foreleg, and the ducklings nestled down inside it and promptly fell asleep. At the last moment Mollie, the foolish, pretty white mare who drew Mr. Jones's trap, came mincing daintily in, chewing at a lump of sugar. She took a place near the front and began flirting her white mane, hoping to draw attention to the red ribbons it was plaited with. Last of all came the cat, who looked round, as usual, for the warmest place, and finally squeezed herself in between Boxer and Clover; there she purred contentedly throughout Major's speech without listening to a word of what he was saying. | Боксёр ва Кловер ёнбошлаб олган заҳоти, омборга онасини йўқотиб қўйган ўрдакчалар подаси ёпирилиб киришди; ҳаяжон билан ғақиллаб, хавфсиз, биров билиб-билмай босиб олмайдиган жой илинжида, улар у ёндан-бу ёнга югура бошлашди. Байтал Кловернинг узанган оёғи уларга ҳимоя девори бўлиб кўринди, ўрдакчалар бу бошпанага ирғишлаб киришди ва дарҳол уйқуга кетдилар. Ниҳоят омборга, қанд бўлагини қитирлатиб чайнаганча, олифта солланиб, мистер Жонснинг икки ғилдиракли аравасини тортадиган, далли оқ бия Молли кирди. У биринчи қатордан жой олди ва дарҳол тақиб қўйилган қизил тасмачасига эътиборни қаратиш учун оқ ёлларини ўйнай бошлади. Охирги бўлиб мушук кирди, одатдагидай, энг иссиқ жойни излаб, у ён-бу ёнга аланглади ҳамда Боксёр ва Кловернинг ўртасига сирғалиб кириб олди; бу ерда у тинимсиз ағанаб, майорнинг нутқи пайтида миёв-миёвлаб тинмади ва маърузанинг бирорта сўзини ҳам эшитмади. |
| "And remember, comrades, your resolution must never falter. No argument must lead you astray. Never listen when they tell you that Man and the animals have a common interest, that the prosperity of the one is the prosperity of the others. It is all lies. Man serves the interests of no creature except himself. And among us animals let there be perfect unity, perfect comradeship in the struggle. All men are enemies. All animals are comrades." | Эсда тутинглар, ўртоқлар, — сизнинг жасоратингиз, журъатингиз барқарор ва собит бўлсин. Сизларни ҳеч қандай ғайри фикрлар йўлдан адаштирмасин. Агар кимдир жониворлар ва одамлар ўртасида умумий манфаатлар бор, бир томоннинг фаравонлиги иккинчи томоннинг фаровонлиги демакдир, деб гапира бошласа, уни эшитманглар. Буларнинг бари ёлғон! Одамларни ўзлариникидан бошқа ҳеч кимнинг манфаати қизиқтирмайди. Биз, ҳайвонларнинг орасида эса жангда енгилмас бирлик, мустаҳкам биродарлик ғалаба қилсин. Барча одамлар — душманларимиз. Барча ҳайвонлар — биродарлар. |
| d) “Property” shall mean assets of every kind, whether corporeal or incorporeal, movable or immovable, tangible or intangible, and legal documents or instruments evidencing title to or interest in such assets; | d) «мол-мулк» деганда ҳар қандай моддий ёки номоддий, кўчмас ва кўчар активлар, буюмлар ёки ҳуқуқлар орқали ифодаланган активлар ҳамда бундай активларга мулкий ҳуқуқни ёхуд уларга бўлган қизиқишни исботлайдиган юридик ҳужжатлар ёинки далолатномалар каби ҳар қандай активлар тушунилади; |
|
Imber grunted and stalked up to Emily Travis. He looked her over, keenly and carefully, every square inch of her. Especially did he appear interested in her silky brown hair, and in the color of her cheek, faintly sprayed and soft, like the downy bloom of a butterfly wing. He walked around her, surveying her with the calculating eye of a man who studies the lines upon which a horse or a boat is builded. In the course of his circuit the pink shell of her ear came between his eye and the westering sun, and he stopped to contemplate its rosy transparency. Then he returned to her face and looked long and intently into her blue eyes. He grunted and laid a hand on her arm midway between the shoulder and elbow. With his other hand he lifted her forearm and doubled it back. Disgust and wonder showed in his face, and he dropped her arm with a contemptuous grunt. Then he muttered a few guttural syllables, turned his back upon her, and addressed himself to Dickensen. |
Имбер нимадир деб минғиллаб, Эмили Тревисга яқинроқ келди. У қизни бошдан-оёқ синчиклаб кўздан кечирди. Айниқса қизнинг ипаксимон қўнғир сочлари ва ол ёноқлари чолда алоҳида қизиқиш уйғотди. У нигоҳини узмай қизни айланиб ўтди, гўё отнинг бўй-бастини ёки қайиқни ўрганаётгандай. Ногаҳон у ботаётган қуёшнинг нурлари қизнинг қизғиш қулоқларидан ўтиб шуълаланаётганини пайқадию, таққа тўхтади. Кейин яна унинг юзларини «текшириш»га тушди ва қизнинг мовий кўзларига узоқ тикилиб қолди. Тағин ниманидир тўнғиллаб, бир қўли билан нозикойимнинг билагидан ушлаб, иккинчиси билан тирсагини букиб кўрди. Ҳиндунинг юзида нафрат ва ҳайрат акс этди, пўнғиллаб Эмилининг қўлини қўйиб юборди. Сўнг бўғзидан қанақадир товушлар чиқариб, қизга орқа ўгирди ва Диккенсенга нимадир деди. |
|
|
|
| It would be fatal for the nation to overlook the urgency of the moment and to underestimate the determination of it's colored citizens. This sweltering summer of the colored people's legitimate discontent will not pass until there is an invigorating autumn of freedom and equality. Nineteen sixty-three is not an end but a beginning. Those who hope that the Negro needed to blow off steam and will now be content will have a rude awakening if the nation returns to business as usual. There will be neither rest nor tranquility in America until the Negro is granted his citizenship rights. The whirlwinds of revolt will continue to shake the foundations of our nation until the bright day of justice emerges. | Негрларнинг қатъиятини етарлича баҳоламаслик ва ушбу фурсатнинг жуда ҳам муҳимлигини эътиборга олмасликнинг оқибати давлатимиз учун ғоят хавфли бўлиши мумкин. Эркинлик ва тенгликнинг руҳлантирувчи кузи келмагунча негрларнинг ҳақли норозилигининг жазирама ёзи тугамайди. 1963 йил интиҳо эмас, ибтидодир. «Негр бир қизишиб кетди-да, энди совуйди» деб ўйлаётганлар қаттиқ адашади, чунки бизнинг миллат бундан буён эскича яшай олмайди. Негрга унинг фуқаролик ҳуқуқлари берилмагунча Америка тинчлик-хотиржамлик нималигини билмайди. Адолатли ёруғ кун келмагунча инқилобий бўронлар давлатимиз асосларини зириллатаверади. |
| 72. She said, “Alas for me. Shall I give birth, when I am an old woman, and this, my husband, is an old man? This is truly a strange thing.” | 72У: «Вой шўрим, ўзим кампир, манави эрим чол бўлса ҳам, туғаманми?! Бу қизиқ нарсаку!» деди. (Иброҳимнинг (а.с.) ҳам аёлларининг ҳам ёши ўтиб қолган эди.) |