Search "here" | Iboratop.Uz

English ‹ ›

Uzbek

Found here: 1259 words & 2 translates

English	Ўзбек
Where appropriate, States Parties may also give special consideration to concluding agreements or mutually acceptable arrangements, on a case-by-case basis, for the final disposal of confiscated property.	5. Иштирокчи Давлатлар тегишли ҳолатларда мусодара қилинган мол-мулкни узил-кесил тасарруф қилиниши хусусида келишувлар ёки томонлар учун бирдек мақбул бўлган битимлар тузиш имкониятини ҳар бир алоҳида ҳолат учун кўриб чиқишлари мумкин.
A Conference of the States Parties to the Convention is hereby established to improve the capacity of and cooperation between States Parties to achieve the objectives set forth in this Convention and to promote and review its implementation.	1. Мазкур Конвенцияда белгиланган мақсадларга етишиш учун иштирокчи Давлатлар имкониятларини ва улар ўртасидаги ҳамкорликни кенгайтириш, мазкур Конвенцияни амалга оширишга ёрдам бериш ва уни амалга оширилишини кузатиш мақсадида Конвенцияда иштирок этадиган Давлатларнинг Конференцияси таъсис этилади.
The Secretary-General of the United Nations shall convene the Conference of the States Parties not later than one year following the entry into force of this Convention. Thereafter, regular meetings of the Conference of the States Parties shall be held in accordance with the rules of procedure adopted by the Conference.	2. Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Бош котиби иштирокчи Давлатлар Конференциясини мазкур Конвенция кучга кирган кундан кейин бир йилдан кечиктирмай чақиради. Кейинчалик, иштирокчи Давлатлар Конференцияси томонидан қабул қилинган тартиботларга мувофиқ, Конференциянинг навбатдаги кенгашлари ўтказилади.
This Convention shall be open to all States for signature from 9 to 11 December 2003 in Merida, Mexico, and thereafter at United Nations Headquarters in New York until 9 December 2005.	1. Мазкур Конвенция барча давлатлар имзолаши учун 2003 йилнинг 9 декабридан 11 декабригача Мерида (Мексика)да шаҳрида, кейин Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Нью-Йоркдаги марказий муассасаларида 2005 йилнинг 9 декабригача очиқ.
After the expiry of five years from the entry into force of this Convention, a State Party may propose an amendment and transmit it to the Secretary-General of the United Nations, who shall thereupon communicate the proposed amendment to the States Parties and to the Conference of the States Parties to the Convention for the purpose of considering and deciding on the proposal. The Conference of the States Parties shall make every effort to achieve consensus on each amendment. If all efforts at consensus have been exhausted and no agreement has been reached, the amendment shall, as a last resort, require for its adoption a two-thirds majority vote of the States Parties present and voting at the meeting of the Conference of the States Parties.	1. Мазкур Конвенция кучга кирганидан кейин 5 йил ўтиб иштирокчи Давлат тузатиш киритишни таклиф қилиши ва уни Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Бош котибига юбориши мумкин, Бирлашган Миллатлар Ташкилотининг Бош котиби таклиф қилинаётган тузатишни кўриб чиқиш ва унинг юзасидан қарор чиқариш мақсадида таклифни иштирокчи Давлатлар ва иштирокчи Давлатлар Конференциясига жўнатади. Иштирокчи Давлатлар Конференцияси ҳар бир тузатиш бўйича консенсусга эришиш учун барча чораларни ишга солади. Агар консенсусга эришиш бўйича барча чоралар қўлланилсада, лекин келишувга эришилмаса, у ҳолда тузатишни қабул қилиш учун иштирокчи Давлатлар Конференцияси мажлисида бўлган ва овоз беришда иштирок этаётган иштирокчи Давлатларнинг учдан икки қисми овози талаб қилинади.
IN WITNESS WHEREOF, the undersigned plenipotentiaries, being duly authorized thereto by their respective Governments, have signed this Convention.	ЮҚОРИДАГИЛАРНИ ТАСДИҚЛАШ УЧУН ҳукуматлари томонидан ушбу мақсадларда лозим даражада ваколат берилган қуйида имзо қўйган ваколатли вакиллар мазкур Конвенцияни имзоладилар.
I’d love to see a joyful crowd, that’s certain, When the waves drive them to our place, And with tremendous and repeated surging, Squeeze them through the narrow gate of grace: In the light of day they’re there already, Pushing, till they’ve reached the window, As if they’re at the baker’s, starving, nearly Breaking their necks: just for a ticket. Oh!	Қани, томошагоҳ бўлсаю тўлиқ, Атрофида яна оломон турса, Шу тор эшикларга ҳар кеч халойиқ Жаннат эшиги деб ўзини урса. Ёдимда, бир маҳал ҳали ботмай кун, Бошланарди бунда ғулу, тўполон. Гўё патта эмас, оч халойиқ-чун Мана шу дарчадан улашилар нон.
O, don’t speak to me of that varied crew, The sight of whom makes inspiration fade. Veil, from me, the surging multitude, Whose whirling will drives us everyway. No, some heavenly silence lead me to, Where for the poet alone pure joy’s at play: Where Love and Friendship too grace our hearts, Created and inspired by heavenly arts. Ah! What springs here from our deepest being, What the shy trembling lips in speaking meant, Now falling awry, and now perhaps succeeding, Is swallowed in the fierce Moment’s violence. Often, when the first years are done, unseeing, It appears at last, complete, in deepest sense. What dazzles is a Momentary act: What’s true is left for posterity, intact.	Қўйгил, қора халкдан гапирма асло, Шовқиндан кўнглимга тушар изтироб. Оломон ҳисларни ютувчи бало, Сурон — тафаккурни кўмгувчи гирдоб. Кўнглим осудалик излар доимо. Чўққилар ёпиниб туманлик ҳижоб, Мудраган ул маъво сари бошла, юр! Илоҳий сукутдан топурман сурур. Юрак ўз тубида ардоқлаган ҳис, Лабда қанот ёзмоқ бўлган туйғулар Ташна кўнгилларда қолдирмаёқ из Замон суронида дарҳол бўғилар. Бас, ўйлар тошқинин тиндиролсак биз, Мукаммал гўзаллик шунда туғилар. Жилванинг умридур бир лаҳза фақат, Авлодларга қолур ҳақиқий санъат.
Don’t speak about posterity to me! If I went on about posterity, Where would you get your worldly fun? Folk want it, and they’ll still have some. The presence of a fine young man Is nice, I think, for everyone. Who, comfortably, shares his wit, And to their moods takes no exception: He’ll make himself a greater hit, And win a more secure reception. Be brave, and show them what you’ve got, Have Fantasy with all her chorus, yes, Mind, Reason, Passion, Tears, the lot, But don’t you leave out Foolishness.	Яна авлодларми, тегди-ку жонга! Меҳнат қилсам фақат келажак онга, Букунги ёшларни хурсанд қилур ким? Замонга ёр бўлиш кичкина ишмас, Чин дилдан кулдириш бачкана ишмас, Кулки — зар, кўчада ётмас, азизим. Биздан шодлик тилаб келар халойиқ, Унга қулоқ солган ҳурматга лойиқ. Халойиқ кўп бўлса зўр бўлур таъсир, Азиздир қалбларни қилолган асир. Қобилият бўлсин, гапнинг сираси, Жам бўлсин бир ерда акл ва туйғу, Хаёлнинг парвози, шавқ силсиласи Сўнг андак топқирлик, бир чимдим кулгу.
Make sure, above all, plenty’s happening there! They come to look, and then they want to stare. Spin endlessly before their faces, So the people gape amazed, You’ve won them by your many paces, You’ll be the man most praised. The mass are only moved by things en masse, Each one, himself, will choose the bit he needs: Who brings a lot, brings something that will pass: And everyone goes home contentedly. You’ll give a piece, why then give it them in pieces! With such a stew you’re destined for success. Easy to serve, it’s as easy to invent. What use to bring them your complete intent? The Public will soon pick at what you’ve dressed.	Лекин энг зарури, саргузашт бўлсин, Кўзга қувонч бўлсин, дилга гашт бўлсин. Андак ўрин беринг тафсилотга ҳам, Томоша қалбларни банд этсин токим. Тўдани ҳангу манг қилолган одам Унинг юрагига Бўлолгай ҳоким. Яхлит гўшт берай деб ўлтирманг толиб, Халқ ёвғон бўлса ҳам раҳмат айтади. Ҳар ким чўмичига сиққанча олиб, Сизга қуллуқ қилиб уйга қайтади. Фақат кўпчиликка кўп нарса керак, Баракали бўлсин шунинг-чун қозон. Яхлитдан халқ учун фойда йўқ, бешак, Барибир бурдалаб ташлар аламон.
Such a reproach leaves me unmoved: The man who seeks to be approved, Must stick to the best tools for it, Think, soft wood’s the best to split, and have a look for whom you write! See, this is one that boredom drives, Another’s from some overloaded table, Or, worst of all, he’s one arrives, Like most, fresh from the daily paper. They rush here mindlessly, as to a Masque, And curiosity inspires their hurry: The ladies bring themselves, and in their best, Come and play their parts and ask no fee. What dream of yours is this, exalted verse? Doesn’t a full house make you happy? Have a good look at your patrons first! One half are coarse, the rest are chilly. After the show he hopes for card-play: He hopes for a wild night, and a woman’s kiss. Why then do so many poor fools plague, The sweet Muse, for such a goal as this? I tell you, just give them more and more, So you’ll never stray far from the mark, Just seek to confuse them, in the dark: To keep them happy, that’s hard - for sure. And now what’s wrong? Delight or Pain?	Бундоқ таъналардан камина хандон — Чунки бу гапларнинг барчаси бекор. Дўстим, ҳар ҳунарнинг ўз амали бор, Тахтага арра-ю, темирга сандон. Томошагоҳ агар чор бозоримиз, Томошабин бизнинг харидоримиз. Ўйлаб кўринг, недир унинг матлаби? Биздан нима тилар, асли ўзи ким? Унинг томошага келиш сабаби... Барини ҳисобга олмоқ шарт, дўстим. Биров зериккандан келади бизга, Бирови шунчаки ҳазми таомдеб. Бировининг тушиб дониши эсга, Бир-иккита гўлни қилурман ромдеб. Хонимлар томоша кўрмоққа тугул Кўрсатмоққа келур фақат ўзларин. Улар кўз-кўз қилиб кетишар бепул Ёқадаги тулки ва қундузларин. Эй, хаёл кўкида учган шоирим, Тушинг энди пастроқ, заминга ёвуқ. Берироқдан қаранг — томошабин ким? У қўпол, бефаҳм, ҳиссиз ва совуқ. Бу даргоҳдан чиққач бирон қиморга, Биров фахш уйига урар ўзини. Бас, бунда нима бор юксак ашъорга, Кимга ёқмоқчисиз қалб юлдузини? Такрор айтаманки, кўп ёзинг фақат, Гап кўп бўлаверсин, фикр шарт эмас. Халойиқни ҳанг-манг қилолсангиз, бас, Сизникидир обрў, сизники шуҳрат. Нечун ўйга чўмиб қолдингиз бесас, Ёки илҳом билан қилурсиз суҳбат?
Go, look for another scribbler by night! Shall the poet throw away the highest right, The right of humanity, that Nature gave, Carelessly, so that you might gain! How will he move all hearts again? How will each element be his slave? Is that harmony nothing, from his breast unfurled, That draws back into his own heart, the world? When Nature winds the lengthened filaments, Indifferently, on her eternal spindle, When all the tuneless mass of elements, In their sullen discord, jar and jangle – Who parts the ever-flowing ranks of creation, Stirs them, so rhythmic measure is assured? Who calls the One to general ordination, Where it may ring in marvellous accord? Who lets the storm wind rage with passion, The sunset glow the senses move? Who scatters every lovely springtime blossom Beneath the footsteps of the one we love? Who weaves the slight green wreath of leaves, To honour work well done in every art? What makes Olympus sure, joins deities? The power of Man, revealed by the bard.	Бор, изла ўзингга бўлак хизматкор, Сен бошлаган йўлга асло бормасман. Менда тангри бермиш олий ҳуқуқ бор, Сени деб мен уни лойга қормасман. Шеърият қалбларни ёқур не сабаб? Наҳот боис бўлса баландпарвоз гап! Шоир юрагида пинҳондир олам, Жаҳоний уйғунлик унда мужассам. Парвосиз табиат замон чархида Тириклик ипини йигиргани чоғ Баркамоллик бўлмас унинг тархида, Аралашиб кетар гоҳи хас, пўчоқ. Чарх ишига шунда ким берур тўзим, Ҳаёт риштасига ким берур оро? Борлиқнинг бетартиб суронига ким Мусиқий оҳангдек бахш этар жило? Кимдир шайдо қалбнинг туғён чоғини Тўфон шиддатига қилгувчи қиёс? Кимга муҳаббатнинг ўт фироғини Сўйлайдур ҳар оқшом ботгувчи қуёш? Ким ул боғда унган оддий печакни Шуҳрат гултожига этди баробар? Кимнинг изми ила олам чечакни Маҳбублар пойига сочди саболар? Кимдир ул, забт айлаб Олимп маснадин, Тангрилар посбони бўлолган қодир? Улдир одамзотнинг буюк қудратин Қалбида мужассам айлаган шоир.
So use it then, all this fine energy, And drive along the work of poetry, To show how we are driven in Love’s play. By chance we meet, we feel, we stay, And bit by bit we’re tightly bound: Happiness grows, and then it’s fenced around: We’re all inflamed then comes the sorrowing: Before you know it, there’s a novel brewing!	Шундай экан, демак, илҳомни чоғланг! Ўшал сеҳрингизни кўрсатинг, наби. Ҳодисалар ипин тезгина боғланг Муҳаббат риштасин боғлаган каби. Ахир севгида ҳам шу бўлур такрор, Тасодиф учрашув, дўстлик, сўнг оҳ-воҳ, Уришиш, ярашиш, бўса ва никоҳ.
THE LEAGUE OF OLD MEN At the Barracks a man was being tried for his life. He was an old man, a native from the Whitefish River, which empties into the Yukon below Lake Le Barge. All Dawson was wrought up over the affair, and likewise the Yukon-dwellers for a thousand miles up and down. It has been the custom of the land-robbing and sea- robbing Anglo-Saxon to give the law to conquered peoples, and ofttimes this law is harsh. But in the case of Imber the law for once seemed inadequate and weak. In the mathematical nature of things, equity did not reside in the punishment to be accorded him. The punishment was a foregone conclusion, there could be no doubt of that; and though it was capital, Imber had but one life, while the tale against him was one of scores.	ОҚСОҚОЛЛАР ИТТИФОҚИ Казарма биносида ҳаёт-мамот масаласи ҳал бўлаётган бир одамни суд қилишарди. Бу – Оқбалиқ дарёси соҳилларидан келган чол эди. Чолнинг кўрилаётган иши бутун Доусонни оёққа турғизди, нафақат Доусонни, балки оқим бўйлаб иккала томонга минглаб чақиримларга чўзилган Юкон ўлкасини-да жунбушга келтирди. Денгизда қароқчилар, қуруқликда талончилар айшини сураётган бир замонда англосакслар аллақачонлар итоаткор халқлар ҳаётига қонунни сингдириб бўлишганди ва бу қонун шафқациз эди. Лекин Имбернинг ишига келганда қонун илк дафъа мурувватли бўлиб кўринди. Бу қонун оддий ҳисоб-китоб нуқтаи назаридан қаралганда мутлақ жиноят билан тенглаша оладиган бунақанги жазони мўлжалламаганди. Жиноятчи олий жазога маҳкум, бунда иккиланишга ўрин йўқ асло; бироқ жазо қатл билан якунланса-да Имбер бор-йўғи ўзининг бошини кундага қўя оларди, холос; бўйнида эса кўпларнинг ҳаёти қарз бўлиб қолаётганди.
But more mysterious still was the coming of Imber to Dawson to give himself up. It was in the late spring, when the Yukon was growling and writhing under its ice, that the old Indian climbed painfully up the bank from the river trail and stood blinking on the main street. Men who had witnessed his advent, noted that he was weak and tottery, and that he staggered over to a heap of cabin-logs and sat down. He sat there a full day, staring straight before him at the unceasing tide of white men that flooded past. Many a head jerked curiously to the side to meet his stare, and more than one remark was dropped anent the old Siwash with so strange a look upon his face. No end of men remembered afterward that they had been struck by his extraordinary figure, and forever afterward prided themselves upon their swift discernment of the unusual.	Бироқ энг катта жумбоқ шу бўлдики, Имбернинг ўзи Доусонга – одил суд ҳукмига бош эгиб келди. Баҳорнинг охирроғида, Юкон ўзининг муз кишанларини ечишга уриниб ҳайқириб-бўкирганда мўйсафид ҳинду муз устидаги йўлидан бурилди-да, қирғоқ тепалигидан амал-тақал ўтди ва саросима ичида шоҳкўчада тўхтади. Чолга кўзи тушганларнинг бари пайқашдики, у анчайин кучдан қолган. У гандираклаб ёғоч уюмига етиб борди-да, чўкди. Ён-веридан ўтиб кетаётган оқ танлиларнинг адоқсиз оқимига разм солганча уззукун шу ерда ўтирди. Кўпчилик унга қараш учун бот-бот ўгирилишар, ғалати афт-ангорли бу кекса сиваш баъзиларни ўйга толдирарди. Кейинчалик ўнлаб кишилар ҳиндунинг ғайриқиёфаси уларни ҳайратга солганини эслаб, кун бўйи зийракликларидан гердайиб юришди.
But it remained for Dickensen, Little Dickensen, to be the hero of the occasion. Little Dickensen had come into the land with great dreams and a pocketful of cash; but with the cash the dreams vanished, and to earn his passage back to the States he had accepted a clerical position with the brokerage firm of Holbrook and Mason. Across the street from the office of Holbrook and Mason was the heap of cabin- logs upon which Imber sat. Dickensen looked out of the window at him before he went to lunch; and when he came back from lunch he looked out of the window, and the old Siwash was still there.	Шундай эса-да асл қаҳрамон Митти Диккенсен бўлди. Митти Диккенсен бу юртларда эзгу умидлар-у чўнтагида бир даста доллар билан ҳозир бўлганди, аммо чўнтакдаги ақча ила умид ҳам ҳавога учди. Штатларга қайтишга маблағ йиғиш учун у «Холбрук ва Мейсон» даллоллик идорасида ҳисобчи курсисини эгаллади. Айни «Холбрук ва Мейсон» идорасининг рўпарасида Имбер жойлашиб олган ёғочлар уюми ётарди. Диккенсен уни нонуштадан аввал деразадан кўриб қолди, нонуштадан сўнг қайтиб келиб яна деразадан мўралади: кекса сиваш ҳалигача ўша ерда ўтирарди.
The hours swept along, but Imber did not vary his posture, did not by a hair's-breadth move a muscle; and Dickensen remembered the man who once sat upright on a sled in the main street where men passed to and fro. They thought the man was resting, but later, when they touched him, they found him stiff and cold, frozen to death in the midst of the busy street. To undouble him, that he might fit into a coffin, they had been forced to lug him to a fire and thaw him out a bit. Dickensen shivered at the recollection.	Соатлар бир-бирини қувалашар, Имбер эса қилт этмай ўша ҳолатда ўтирарди. Диккенсен бир пайтлар шоҳкўча ўртасида чана келиб тўхтаганини, устида шундай ҳаракациз ўтирган кимсани эслади; унинг теграсида ўткинчилар уймаланишар, ҳамма уни дам оляпти, деб ўйлар, кейин эса унга қўл теккизиб кўришганда мурдага айланганлиги маълум бўлди – совуқда тарашадай қотиб қолганди. Жасадни тўғрилаш учун – йўқса тобутга сиғмасди – уни гулхан ёнига келтириб, музини туширишга мажбур бўлишганди. Диккенсеннинг бу ўйлардан эти жимирлаб кетди.
Later on, Dickensen went out on the sidewalk to smoke a cigar and cool off; and a little later Emily Travis happened along. Emily Travis was dainty and delicate and rare, and whether in London or Klondike she gowned herself as befitted the daughter of a millionnaire mining engineer. Little Dickensen deposited his cigar on an outside window ledge where he could find it again, and lifted his hat.	Бир оздан сўнг Диккенсен сигара чекиб, шамоллагани кўчага чиқди. Дақиқа ўтиб Эмили Тревис пайдо бўлди. Эмили Тревис латофатли, нозикниҳол ойимтилла эди, Лондон ёинки Клондайкда бўлишидан қатъи назар миллионларга эга тоғ муҳандисининг арзандасидек кийинарди. Митти Диккенсен сигарасини дераза токчасига ташлаб, шляпасини андак кўтариб қўйди.
They chatted for ten minutes or so, when Emily Travis, glancing past Dickensen's shoulder, gave a startled little scream. Dickensen turned about to see, and was startled, too. Imber had crossed the street and was standing there, a gaunt and hungry-looking shadow, his gaze riveted upon the girl. "What do you want?" Little Dickensen demanded, tremulously plucky.	Улар ўн дақиқача валақлашди. Бирдан Эмили Тревис Диккенсеннинг елкаси оша қараб қичқириб юборди. Диккенсен шошиб ўгирилдию, сапчиб тушди. Имбер кўчани кесиб ўтиб, қиздан кўзини узмай соядай уларнинг пешонасида турарди. – Нима керак? – журъатланди Митти Диккенсен овози қалтираб.
Dickensen could not understand his speech, and Emily Travis laughed. Imber turned from one to the other, frowning, but both shook their heads. He was about to go away, when she called out: "Oh, Jimmy! Come here!"	Диккенсен унинг сўзларини тушунмади, Эмили эса кулгудан ўзини тиёлмади. Имбер қошларини чимириб дам Диккенсенга, дам Эмилига сўз қотар, улар фақат бош силкиб қўйишарди. Энди улардан нари кетмоқчи бўлганди, қиз кимнидир чақирди: – Ҳей, Жимми! Бу ёққа келинг!

Contact [email protected]