IBORATOP
Инглизча-ўзбекча луғат
Login
USA English ‹ › UZ Uzbek

Found hour: 87 words & 2 translates

English Ўзбек
(a) to enter freely and without previous notice at any hour of the day or night any workplace liable to inspection; а) инспекция назорати билан қамраб олинган ҳар қандай иш жойига олдиндан огоҳлантирмасдан ва хоҳлаган вақтда ҳеч бир тўсиқсиз кириш:
117. Allah has redeemed the Prophet, and the Emigrants, and the Supporters—those who followed him in the hour of difficulty—after the hearts of some of them almost swerved. Then He pardoned them. He is Kind towards them, Compassionate. 117Батаҳқиқ, Аллоҳ Пайғамбарининг, муҳожир ва ансорларнинг тавбасини қабул қилди. Улардан баъзиларининг қалблари тойиб кетай дегандан сўнг тавбаларини қабул қилди. Албатта, У зот уларга марҳаматли ва меҳрибондир.
The government also operated a 24-hour hotline in Russia that provided Uzbekistani labor migrants with legal advice, advised them of their rights, and directed them to the nearest consulate for assistance. Ҳукумат Россияда кечаю кундуз ишлайдиган ишонч телефонини ҳам юритди ва ўзбекистонлик меҳнат мигрантларига ҳуқуқий маслаҳатлар берди, ҳақларидан хабардор қилди ва кўмак олиши учун уларни яқин атрофдаги консулхонага йўналтирди.
The government maintained a 24-hour hotline; in 2020 the line received 318 trafficking-related phone calls, from which 93 were identified as trafficking cases (422 and 75, respectively, in 2019). Ҳукумат 24 соат ишлайдиган ишонч телефонини юритди; ўша ишонч телефонига 2020 йилда 318 та одам савдосига алоқадор қўнғироқ бўлди, шулардан 93 таси одам савдоси билан боғлиқ иш сифатида аниқланди (2019 йилда – мос равишда 422 та ва 75 та).
The trail led along the frozen breast of the Yukon. At the end of four hours he came around a bend and entered the town of Minto. It was perched on top of a high earth bank in the midst of a clearing, and consisted of a road house, a saloon, and several cabins. He left his sled at the door and entered the saloon. Йўл Юконнинг муз ўзанидан ўтарди. Тўрт соатдан сўнг дарёнинг бурилишигача етиб олди, айланиб ўтиб, Минтога кириб келди. Моргансон чанани ташқарида қолдириб, қовоқхонага кирди.
At the end of half-an-hour, Morganson said good-bye and left the saloon. He put his galled shoulder to the haul-rope and took the river-trail south. An hour later he halted. An inviting swale left the river and led off to the right at an acute angle. He left his sled and limped up the swale for half a mile. Between him and the river was three hundred yards of flat ground covered with cottonwoods. He crossed the cottonwoods to the bank of the Yukon. The trail went by just beneath, but he did not descend to it. South toward Selkirk he could see the trail widen its sunken length through the snow for over a mile. But to the north, in the direction of Minto, a tree-covered out-jut in the bank a quarter of a mile away screened the trail from him. Ярим соат ўтгач, Моргансон қовоқхона соҳиби билан хайр-хўшлашиб,йўлга чиқди. Қийилиб кетган елкасига арқонни ташлаб, дарё ўзани бўйлаб югургилаб чўзилган чана изидан жануб томон юрди. Бир соат ўтар-ўтмас тўхтади. Ўнгдан дарёга кичкина дара туташганди. Моргансон чаналарни тўхтатиб, оқсоқлана-оқсоқлана дара бўйлаб ярим милча юрди. Бу ердан дарёгача уч юз ярд бор экан. Олдинда тераклар қоплаган тубанлик. Моргансон теракзор оралаб Юкон дарёси томон юрди. Йўл қарийб дарё ёқасигача чўзилган экан. Моргансон у ёққа тушиб ўтирмади. Селкеркка кетаверишдаги қор босган жанубий йўл чаналар изига тўлиб кетган, олдинда яна бир чақиримча масофа кўзга ташланарди. Шимолий, Минто йўналишидаги йўлни эса тахминан чорак милгача ўрмон қоплаб олганди.
In the morning, as soon as he got up, he drew on his mittens, pulled the flaps of his cap down over his ears, and crossed through the cottonwoods to the Yukon. He took his rifle with him. As before, he did not descend the bank. He watched the empty trail for an hour, beating his hands and stamping his feet to keep up the circulation, then returned to the tent for breakfast. There was little tea left in the canister--half a dozen drawings at most; but so meagre a pinch did he put in the teapot that he bade fair to extend the lifetime of the tea indefinitely. His entire food supply consisted of half-a-sack of flour and a part-full can of baking powder. He made biscuits, and ate them slowly, chewing each mouthful with infinite relish. When he had had three he called a halt. He debated a while, reached for another biscuit, then hesitated. He turned to the part sack of flour, lifted it, and judged its weight. "I'm good for a couple of weeks," he spoke aloud. "Maybe three," he added, as he put the biscuits away. Субҳи содиқда Моргансон қўлқопини кийиб, қулоқчинини бостириб, Юкон томон йўл солди. Елкасида милтиқ. Бугун ҳам пастга тушмади. Нақ бир соат кимсасиз йўлни кузатди, қизиш мақсадида депсиниб, кафтини кафтига уриб турди. Кейин нонушта қилгани чодирга қайтиб келди. Тунука қутидаги қуруқ чой ҳам оз қолибди, беш дамламга етади. Декчасига бир чимдимгина чой ташлади. Бор-йўқ озиқ-овқат захираси ярим қопчиқ ун-у оғзи очилган қутидаги хамиртурушдан иборат эди. Моргансон печ устида нон пишириб, шошмасдан нонуштага ўтирди. Ҳар бир луқмадан лаззатланиб тановул қилди. Учта нонни паққос тушириб, тўртинчисига қўл чўзди-ю иккиланиб қолди; қопчиқни кўтариб салмоқлаб кўрди. “Икки ҳафтага етади”, – деди овоз чиқариб ўзига ўзи. Кулчаларни нарироқ суриб: “Балки, уч ҳафтага ҳам етар”, деб қўшиб қўйди.
His flour was running short, and he went back to two biscuits in the morning and two biscuits at night. Because, of this his weakness increased and the cold bit in more savagely, and day by day he watched by the dead trail that would not live for him. At last the scurvy entered upon its next stage. The skin was unable longer to cast off the impurity of the blood, and the result was that the body began to swell. His ankles grew puffy, and the ache in them kept him awake long hours at night. Next, the swelling jumped to his knees, and the sum of his pain was more than doubled. Ун ҳам охирлаб қолганди. Моргансон аввалги меъёрга ўтди – эрталаб иккита кулча, кечқурун икки кулча ерди. У тобора мадорсизланиб борар, изғирин ҳам чимдиб-чимдиб оларди. Шунга қарамай Моргансон кунба- кун йўлни, то ҳамон қасдма-қасдига ҳувиллаб жонсиз ҳолатда ётган йўлни кузатишда давом этарди. Ҳадемай касаллик кейинги босқичга ўтди: шиш энди товонигача етди. Тунлари соатлаб кўзига уйқу келмасди. Шиш тиззаларига ўтганда бутун бадани азият чека бошлади.
Then it was, beaten into the tent by the frost, that the trail, with monstrous irony, suddenly teemed with life. Three sleds went by the first day, and two the second. Once, during each day, he fought his way out to the bank only to succumb and retreat, and each of the two times, within half-an-hour after he retreated, a sled went by. Айни аёз уни чодирга ҳайдаб киргизган кунлари йўл мазах қилаётгандай жонланди. Биринчи кун учта, иккинчи кун иккита чана қорни ғарчиллатиб ўтиб кетди. Мана, икки кун мобайнида у пойлоқчиликка чиққан эса-да, совуқ билан жангда енгилганди. Икки сафар ҳам чодирга кириб кетгандан сўнг ярим соатлар чамаси вақт ўтиб чаналар йўлни жонлантирганди.
On the first day after his last flour had gone it snowed. It was always warm when the snow fell, and he sat out the whole eight hours of daylight on the bank, without movement, terribly hungry and terribly patient, for all the world like a monstrous spider waiting for its prey. But the prey did not come, and he hobbled back to the tent through the darkness, drank quarts of spruce tea and hot water, and went to bed. Охирги ун-урпоқ сарфлаб бўлинган кун чор атрофга ёйилган ва увадаси чиққан оппоқ кўрпа устига момиққина янгиси тўшалди. Қор ёғаётган палла ҳаво илийди. Моргансон қимир этмай қирғоқ тепасида мисоли ўлжасини пойлаётган ўргимчакдек оч-наҳор ва сабот билан саккиз соат вақтини ҳавога учирди. Аммо ўлжадан дарак бўлмади. Кулбаи вайронасига қандай етиб олганини ҳам билмай, игнабарг дамламасидан бир-икки ҳўплади-да қийшайиб қолди.
It was in the next week that a new factor entered into Morganson's life. He wanted to know the date. It became an obsession. He pondered and calculated, but his conclusions were rarely twice the same. The first thing in the morning and the last thing at night, and all day as well, watching by the trail, he worried about it. He awoke at night and lay awake for hours over the problem. To have known the date would have been of no value to him; but his curiosity grew until it equalled his hunger and his desire to live. Finally it mastered him, and he resolved to go to Minto and find out. Кейинги ҳафта Моргансоннинг ҳаётида янги ташвиш туғилди: бугун қандай сана эканлигини билгиси келиб қолди. Бу ўй хирапашшадай миясига ўрнашиб олди. У ўйлай-ўйлай, ҳисоблай-ҳисоблай ҳар сафар ҳисобдан адашиб кетаверди. Шу ўй билан уйғонар, уззукун шу ўй миясини пармалар ва кечаси ҳам шу ўй билан уйқуга кетарди. Баъзида тунлари мижжа қоқмай тонг оттирарди. Аслида бу унчалик аҳамиятга эга бўлмаса-да, Моргансоннинг очликдек, яшашга бўлган иштиёқдек хавотири алангаланаверди. Охир-оқибат бу ўз кучини кўрсатди ҳам. Моргансон шаҳарга тушишга жазм этди.
As soon as the light in the bedroom went out there was a stirring and a fluttering all through the farm buildings. Word had gone round during the day that old Major, the prize Middle White boar, had had a strange dream on the previous night and wished to communicate it to the other animals. It had been agreed that they should all meet in the big barn as soon as Mr. Jones was safely out of the way. Old Major (so he was always called, though the name under which he had been exhibited was Willingdon Beauty) was so highly regarded on the farm that everyone was quite ready to lose an hour's sleep in order to hear what he had to say. Ётоқхонада чироқ ўчиши билан молхонада безовта ҳаракатлар бошланди. Кун бўйи ҳайвонлар орасида миш-мишлар тарқалди, гўёки кекса майор, мидлуайтлик мукофотланган ахта чўчқа ўтган кеча ғалати туш кўрибди ва бугун бу ҳақда бошқа жониворларга сўзлаб берар экан. Ҳаммалари, мистер Жонс кўздан батамом ғойиб бўлиши билан, катта омборда кўришишга қарор қилишди. Кекса майор (уни ҳамиша шундай аташарди, ҳолбуки, кўргазмаларга олиб борганда “Уиллингтон Гўзали” деган ном остида намойиш этишарди) молхонада жуда катта ҳурмат-эътиборга сазовор эди, шунинг учун бу таклифга ҳамма ҳайвонлар рози бўлишди.

You bring with you the sight of joyful days,

And many a loved shade rises to the eye:

And like some other half-forgotten phrase,

First Love returns, and Friendship too is nigh:

Pain is renewed, and sorrow: all the ways,

Life wanders in its labyrinthine flight,

Naming the good, those that Fate has robbed

Of lovely hours, those slipped from me and lost.

Мози лавҳалари жонланур яна,

Фусункор тонглару сеҳрли тунлар,—

Жонланур мисли бир ажиб афсона

Ёшлигу илк бора севишган кунлар.

Ўтмиш ва эзгулик соғинчи мана,

Дилимда қўзғаркан аламли унлар,

У ёруғ чошгоҳда бўлганлар омон.

Сизни эҳтиром-ла эслайман ҳамон.


The hours swept along, but Imber did not vary his posture, did not by a hair's-breadth move a muscle; and Dickensen remembered the man who once sat upright on a sled in the main street where men passed to and fro. They thought the man was resting, but later, when they touched him, they found him stiff and cold, frozen to death in the midst of the busy street.
To undouble him, that he might fit into a coffin, they had been forced to lug him to a fire and thaw him out a bit. Dickensen shivered at the recollection.
Соатлар бир-бирини қувалашар, Имбер эса қилт этмай ўша ҳолатда ўтирарди. Диккенсен бир пайтлар шоҳкўча ўртасида чана келиб тўхтаганини, устида шундай ҳаракациз ўтирган кимсани эслади; унинг теграсида ўткинчилар уймаланишар, ҳамма уни дам оляпти, деб ўйлар, кейин эса унга қўл теккизиб кўришганда мурдага айланганлиги маълум бўлди – совуқда тарашадай қотиб қолганди. Жасадни тўғрилаш учун – йўқса тобутга сиғмасди – уни гулхан ёнига келтириб, музини туширишга мажбур бўлишганди. Диккенсеннинг бу ўйлардан эти жимирлаб кетди.
45. On the Day when He rounds them up—as if they had tarried only one hour of a day—they will recognize one another. Those who denied the meeting with God will be the losers. They were not guided. 45Уларни тўплайдиган кунда худди наҳордан бир соатгина турганга ўхшаб бир­ бирлари билан танишурлар. Батаҳқиқ, Аллоҳнинг мулоқотини ёлғонга чиқарганлар ва ҳидоят топганлардан бўлмаганлар зиён қилурлар.
49. Say, “I have no power to harm or benefit myself, except as God wills. To every nation is an appointed time. Then, when their time arrives, they can neither postpone it by one hour, nor advance it. 49Сен:«Мен ўзим ҳам на зарарга ва на фойдага молик эмасман. Магар Аллоҳ нимани хоҳласа (шу бўладир). Ҳар умматнинг ўз ажали бор. Ажаллари келган вақтда бир соатга орқага ҳам, олдинга ҳам сура олмаслар», деб айт.  
107. Do they feel secure that a covering of God’s punishment will not come upon them, or that the Hour will not come upon them suddenly, while they are unaware? 107Улар ўзларига Аллоҳдан қамраб олувчи азоб келишидан ёки сезмай турганларида қиёмат ногаҳон келиб қолишидан омондамилар?!
85. We did not create the heavens and the earth, and what lies between them, except with truth. The Hour is coming, so forgive with gracious forgiveness. 85Биз осмонлару ерни ва улардаги нарсаларни ҳақ ила яратдик. Албатта, қиёмат келгувчидир. Бас, сен гўзал шаклда юз ўгир.

61. If God were to hold mankind for their injustices, He would not leave upon it a single creature, but He postpones them until an appointed time. Then, when their time arrives, they will not delay it by one hour, nor will they advance it.

61 Агар Аллоҳ одамларни қилган зулмларига биноан тутганида, ер юзида битта ҳам жонзотни қўймас эди. Лекин уларни белгиланган ажалига қўйиб қўюр. Қачонки, ажаллари келса уни бир соат орқага ҳам, олдинга ҳам сура олмаслар.

77. To God belongs the unseen of the heavens and the earth. The coming of the Hour is only as the twinkling of the eye, or even nearer. God has power over everything.

77Осмонлару ернинг ғайб(илм)и Аллоҳникидир. Соат(қиёмат) иши эса, кўз очиб­ юмгандек ёки ундан ҳам яқинроқдир. Албатта, Аллоҳ ҳар бир нарсага қодирдир.