IBORATOP
Инглизча-ўзбекча луғат
Login
USA English ‹ › UZ Uzbek

Found cart: 38 words & 2 translates

English Ўзбек
cartoonists карикатурачилар
cartoons мултфилмлар
cartouche картуш
cartridge картриж
cartridges картриджлар
carts аравалар
cartwheel арава ғилдираги
cartwheels аравачалар
dustcart чанг араваси
handcart қўл араваси
oxcart ҳўкиз араваси
On the fifth day the trail returned to life. To the south a dark object appeared, and grew larger. Morganson became alert. He worked his rifle, ejecting a loaded cartridge from the chamber, by the same action replacing it with another, and returning the ejected cartridge into the magazine. He lowered the trigger to half-cock, and drew on his mitten to keep the trigger-hand warm. As the dark object came nearer he made it out to be a man, without dogs or sled, travelling light. He grew nervous, cocked the trigger, then put it back to half-cock again. The man developed into an Indian, and Morganson, with a sigh of disappointment, dropped the rifle across his knees. The Indian went on past and disappeared towards Minto behind the out-jutting clump of trees. Бешинчи куни йўл жонланди. Жануб томонда қора нуқта кўзга ташланди ва у борган сари катталашаверди. Моргансон ҳушёр тортди. Милтиқни шай ҳолатга келтиришга тушди: стволдан ўқни олиб, ўрнига янгисини жойлади. Тепкини сақлагичга тушириб, қўлқопини тортиб қўйди. Қора нуқта яқинлашавергач маълум бўлдики, у ҳинду экан. Моргансон тараддудланиб қолди. Тепкини кўтарди ва яна сақлагичга туширди. Моргансон ҳафсаласи пир бўлиб, милтиқни тиззасига қўйди. Ҳинду ёнгинасидан ўтиб кетди ва дарахтлар орасида ғойиб бўлди.
He had learnt how to starve and live. He cleaned his rifle and counted the cartridges that remained to him. There were seven. He loaded the weapon and hobbled out to his crouching-place on the bank. All day he watched the dead trail. He watched all the week, but no life passed over it. Моргансон очлик водийсида кун ўтказишга кўникиб қолди. Милтиқни артиб-тозалаб, бор ўқ-дорини санаб кўрди – еттита қолибди – ва ўзининг доимий постига борди. Тағин кун бўйи кимсасиз йўлга кўз тикиб, бесамар вақт ўтказди, наинки кун бўйи, балки бутун хафта мобайнида шу тарзда кунни кеч қилиб, ўзини овутиб юрди. Аксига олиб йўлда биронта тирик жон кўринмасди.
Morganson turned his attention to Oleson. At the same time that he noted the latter running away towards Minto he noted that the dogs, coming to where the first man's body blocked the trail, had halted. Morganson fired at the fleeing man and missed, and Oleson swerved. He continued to swerve back and forth, while Morganson fired twice in rapid succession and missed both shots. Morganson stopped himself just as he was pulling the trigger again. He had fired six shots. Only one more cartridge remained, and it was in the chamber. It was imperative that he should not miss his last shot. Моргансон бор диққат-эътиборини Ольсонга қаратди. Ольсон Минто томон жидду жаҳд-ла югурарди. Итлар эса кўндалангига узала тушиб ётган ўлик ёнига келиб тўхташди. Моргансоннинг ўқи яна хато кетди; Ольсон кескин бурилиб, дам чапга, дам ўнгга ташланарди. Моргансон унинг ортидан иккита ўқни пайдар-пай қўйиб юборди. Тегмади. Тепкини таваккал босмоқчи бўлди, лекин ўзини қўлга олди. Атиги бир дона ўқ қолибди. Бу сафар янглишишга ҳаққи йўқ.

Morganson dropped his rifle (worthless now that the last cartridge was gone) and slid down the bank through the soft snow. 

Моргансон қуролни ташлади (сўнгги ўқ сарфлаб бўлингач, нимагаям ярарди) ва юмшоқ қор устида пастга тайғониб кетди.
The two cart-horses, Boxer and Clover, came in together, walking very slowly and setting down their vast hairy hoofs with great care lest there should be some small animal concealed in the straw. Clover was a stout motherly mare approaching middle life, who had never quite got her figure back after her fourth foal. Boxer was an enormous beast, nearly eighteen hands high, and as strong as any two ordinary horses put together. A white stripe down his nose gave him a somewhat stupid appearance, and in fact he was not of first-rate intelligence, but he was universally respected for his steadiness of character and tremendous powers of work. Боксёр ва Кловер исмли тулпорлар биргаликда келишди. Улар, кенг ва юнгли туёқлари имкон қадар оз жойни эгаллаши учун, эҳтиёткорлик билан, секин ҳаракатланишарди. Кловер ўрта ёшлардаги баланд байтал бўлиб, тўртинчи тойчоғини туққанидан кейин сўлқиллаб қолганди. Боксёрнинг ташқи кўриниши ғайриихтиёрий ҳурматни уйғотарди — яғрини баландлигидан бўйи 6 фут бўлиб, у шу қадар кучли эдики, оддий отларнинг иккитасичалик қувватга эга эди. Унинг башарасини кесиб ўтган оқ чизиқ тулпорга ахмоқона кўриниш берар, ростини айтганда, ўзи ҳам у қадар ақлли эмас эди, бироқ ўзининг сокин хулқ-атвори ва ғаройиб меҳнатсеварлиги билан ҳаммага ёқар эди.
Other machines and mechanisms for tillage, working in swampy or barren places, and mounted on a chain drive with two two-wheeled carts Тупроққа ишлов бериш учун ботқоқли ёки қорли жойларда ишлашга ва иккита етакловчи аравачали 4 та занжирли ?ашиналарга ўрнатилган бошқа машиналар ва механизмлар

At the end of spring it was decided that Oyxon and her young brothers would stay for a week with their uncle in Eski-Novqat. Qosim came in his cart to fetch them. At dawn, after morning prayers and their father’s blessing, they set off. The cart had three thick rugs spread over a bed of reeds and hay. They jolted along a road, and towards noon they reached a Kyrgyz village. Here they broke for refreshment and, getting back into the cart after a bowl of real, icy Kyrgyz kumys both Oyxon’s brothers fell into a deep, sated sleep. 

Ўша кўкламнинг охирида Ойхон пошша укалари билан Эски-Новқатга амакисининг уйларига бориб, бир ҳафта туриб келадиган бўлди. Буларни олиб кетиш учун Сайид Қосим-йигитнинг ўзи улови ила келди. Бомдоддан кейинги ғира-шира саҳарда Сайид Ғози-хожанинг дуосини олиб, булар йўлга чиқишди. Бардию похол устидан ёпилган уч қават кўрпача устида силкина-силкина, Асакаю Аравон қилиб, пешинларга қирғизларнинг Қора Кўчкан деган жойига кириб келишди. У ерда нонушта еб, қирғизларнинг тоза қимизидан симиришган эди, йўлнинг тоғ қисмини Ойхон-пошшанинг иккала укаси ҳам донг қотганича ухлаб кетишди.