IBORATOP
Инглизча-ўзбекча луғат
Login
USA English ‹ › UZ Uzbek

Found lf: 625 words & 2 translates

English Ўзбек
It was thanks to the selfless labor of this particular generation that the large industrial complexes were built and modernized in its own time in our country. Thanks to their wit, intellect and efforts, the new branches of the industry based on high technologies were established, the rare infrastructure facilities were built, the movement of farmers was founded, the look of our towns and villages has radically changed. Айнан шу авлоднинг фидокорона меҳнати туфайли ўз пайтида мамлакатимиздаги йирик индустрия комплекслари барпо этилди ва модернизация қилинди. Уларнинг ақл-заковати ва саъй-ҳаракатлари билан саноатнинг янги, юқори технологияларга асосланган тармоқлари ташкил этилди, ноёб инфратузилма объектлари қурилди, фермерлик ҳаракати шакллантирилди, шаҳар ва қишлоқларимизнинг қиёфаси тубдан ўзгарди.
It was thanks to the great love, kindness and selflessness of these particular esteemed persons towards our Motherland that the solid foundation of the state of independent Uzbekistan was established. Айнан ана шундай табаррук инсонларнинг Ватанимизга бўлган буюк меҳр-муҳаббати ва жонкуярлиги туфайли мустақил Ўзбекистон давлатининг мустаҳкам замини яратилди.
All of us are well-aware that Uzbekistan is rich with raw and natural resources and boasts with powerful economic and human potential. However, our biggest wealth is an enormous intellectual and spiritual potential of our people. We know well and highly cherish that our respected intelligentsia – the people of science, techniques, and above all, our academicians, the people culture, literature, art and the representatives of sport are diligently and selflessly working in creating and further multiplying this potential. Барчамизга аёнки, Ўзбекистон бой қазилма ва табиий ресурсларга, қудратли иқтисодий ва инсоний салоҳиятга эга. Бироқ бизнинг энг катта бойлигимиз – бу халқимизнинг улкан интеллектуал ва маънавий салоҳиятидир. Бу салоҳиятни яратиш ва янада кўпайтиришда ҳурматли зиёлиларимиз – илм-фан ва техника намояндалари, биринчи навбатда қадрли ва ҳурматли академикларимиз, маданият, адабиёт ва санъат, спорт соҳаларининг вакиллари бутун вужудини бериб, фидокорона меҳнат қилаётганларини биз яхши биламиз ва юксак қадрлаймиз.
With such a goal, the most important task of the Government, relevant ministries and departments, entire system of education, our esteemed teachers and professors is to take our work up to a new level on giving a comprehensive education to younger generation, upbringing it as physically and spiritually mature persons. The time itself necessitates upgrading our work aimed at creating the modern jobs for our younger generation and ensuring it to take a commendable place in life. Шу мақсадда Ҳукуматнинг, тегишли вазирлик ва идоралар ҳамда бутун таълим тизимининг, ҳурматли домлаларимиз ва профессор-ўқитувчиларнинг энг муҳим вазифаси – ёш авлодга пухта таълим бериш, уларни жисмоний ва маънавий етук инсонлар этиб тарбиялашдан иборатдир. Фарзандларимиз учун замонавий иш жойлари яратиш, уларнинг ҳаётда муносиб ўрин эгаллашини таъминлашга қаратилган ишларимизни янги босқичга кўтаришни даврнинг ўзи тақозо этмоқда.
Our another important task is to support and promote the small business and entrepreneurship, create the comfortable conditions for increasing the share of this sphere in consolidating the economic potential of our country, peace, stability and social accord in Uzbekistan. Since, a business person sustains not only himself and his family, but also the people and the society. I am never tired to reiterate the fact even it is being repeated that if people are rich, then the state is also rich and powerful!!! Бизнинг яна бир муҳим вазифамиз – кичик бизнес ва тадбиркорлик соҳасини қўллаб-қувватлаш ва рағбатлантириш, мамлакатимиз иқтисодий қудратини, юртимизда тинчлик ва барқарорлик, ижтимоий тотувликни мустаҳкамлашдан, бу соҳа улушини янада ошириш учун қулай шарт-шароитлар яратиб беришдан иборат. Нега деганда, тадбиркор нафақат ўзини ва оиласини, балки халқни ҳам, давлатни ҳам боқади. Мен такрор бўлса ҳам, айтишдан ҳеч қачон чарчамайман, яъни “Халқ бой бўлса, давлат ҳам бой ва қудратли бўлади”.
Today, the life itself requires to properly organizing our work, ensuring its efficiency and qualitatively upgrading the activity of the entire system of governance in line with the latest requirements. Ишимизни тўғри ташкил этиш, унинг самарадорлигини таъминлаш, бутун бошқарув тизими фаолиятини сифат жиҳатидан замон талаблари даражасига кўтаришни бугун ҳаётнинг ўзи талаб этмоқда.
This is the requirement of contemporary time. If we do not fulfill this work ourselves in order to accomplish our tasks and objectives, no one will come from beyond and do it for us. From this point of view, I believe the time has come to develop a targeted program, which would encompass the important issues of forming the practical cadre reserve, their training and retraining. Бу – замон талаби. Олдимизга қўйган мақсад-муддаоларга етиш учун бу ишларни ўзимиз қилмасак, бошқа ҳеч ким бизга четдан келиб қилиб бермайди. Шу нуқтаи назардан қараганда, кадрларнинг амалий захирасини шакллантириш, уларни тайёрлаш ва қайта тайёрлашнинг муҳим масалаларини ўз ичига оладиган мақсадли дастурни ишлаб чиқиш вақти келди, деб ўйлайман.
In this regard, it will be correct to say that the Academy of State Administration at the President is completely not fulfilling the task entrusted upon it. Therefore, we are forced to cardinally change the working method of this Academy and reconsider its managerial staff. Шу ўринда айтиш керакки, Президент ҳузуридаги Давлат бошқаруви академияси ўзига юклатилган вазифани мутлақо уддаламаяпти, десак, тўғри бўлади. Шунинг учун ушбу академияни ҳам, унинг иш услубини ҳам тубдан ўзгартириш ва раҳбар кадрларини қайта кўриб чиқиш лозим.
In addition to those ideas, I would like to say that we consider deep studying and practical implementation of the best practices in the world as one of the important conditions of successful fulfillment of the broad-scale tasks before us. Ана шу фикрларга қўшимча қилиб айтмоқчиманки, биз жаҳондаги илғор тажрибаларни чуқур ўрганиш ва амалда жорий этишни олдимизда турган кенг кўламли вазифаларни муваффақиятли амалга оширишнинг муҳим шартларидан бири, деб ҳисоблаймиз.
In this regard, the newly established Senate committee is required to consistently fulfill the tasks entrusted upon it. Бу борада янгитдан ташкил этилган Сенат қўмитасидан зиммасига юкланган вазифаларни изчил амалга ошириш талаб этилади.

The boy went out. They had eaten with no light on the table and the old man took off his trousers and went to bed in the dark. He rolled his trousers up to make a pillow, putting the newspaper inside them. He rolled himself in the blanket and slept on the other old newspapers that covered the springs of the bed. He was asleep in a short time and he dreamed of Africa when he was a boy and the long golden beaches and the white beaches, so white they hurt your eyes, and the high capes and the great brown mountains. He lived along that coast now every night and in his dreams he heard the surf roar and saw the native boats come riding through it. He smelled the tar and oakum of the deck as he slept and he smelled the smell of Africa that the land breeze brought at morning.

Бола кетди. Улар чироқ ёқмасдан овқатланишганидан, чол қоронғида ечиниб ётди. У кийимларига газетани ҳам қўшиб ўраб, ёстиқ ўрнига бошига қўйди. Чол одеялига бурканиб, каравотнинг қуруқ пружиналарига ташлаб қўйилган эски газеталар устига чўзилди. У ётди-ю, ухлаб қолди. Уйқусида ёшлик чоғлари ўтган Африка, унинг узун, олтин қирғоқлари ва кўзни қамаштиргудек оппоқ саёзликлар, юксак қоя ва ҳай-батли қўнғир тоғлар тушига кирди. Энди у яна ҳар кеча уйқусида шу қирғоқларга қўнар, уввос билан отилган тўлқинларнинг шовқинини эшитар ва ерлилар тушган қайиқни тўлқин қирғоққа қандай суриб бораётганини кўриб турарди. Тушида у ҳамон палубадан чиқаётган лос ва смола исини туяр, димоғига эрталабки шамол қирғоқдан олиб келган Африка нафаси уриларди.
Kazakhstan’s state prosecutor had warned citizens of legal consequences for holding rallies after regime nemesis Mukhtar Ablyazov, an opposition leader living in self-exile, called for the “peaceful” overthrow of Toqaev. Қозоғистон давлат прокурори аҳолини намойишга чиққанлар қонуний жавобгарликка тортилиши ҳақида огоҳлантирди. Прокурорнинг бу билдирувидан олдинроқ сургунда яшаётган мухолифат етакчиси Мухтор Аблязов қозоғистонликларни Тоқаевни «тинч йўл билан» ағдаришга чорлаган эди.
At the end of fifteen minutes he had the pipe part filled. He lighted it from the camp fire, and sat forward on the blankets, toasting his moccasined feet and smoking parsimoniously. When the pipe was finished he sat on, brooding into the dying flame of the fire. Slowly the worry went out of his eyes and resolve came in. Out of the chaos of his fortunes he had finally achieved a way. But it was not a pretty way. His face had become stern and wolfish, and the thin lips were drawn very tightly. Ниҳоят, орадан ўн беш дақиқа ўтгач, Моргансон мундштукни ярмигача тўлдира олди, холос. Уни гулхандан тутатиб олиб, адёл устига ўтирди. Мокасин кийган оёқларини оловда тоблаб, ҳар бир ютум тутундан лаззатланганча тамаки бурқсита бошлади. Чекиб битиргач, заифлашиб ёнаётган гулхан алангасига ўйчан тикилиб қолди. Аста-секин кўзларидаги хавотир қатъият билан алмашди. Бошига тушган мусибатдан қутулиш йўлини ахийри топди. Лек бу осон йўллардан эмасди. Моргансоннинг башараси шафқатсиз ва ваҳший тус олди. Юпқа лаблари янада жипслашиб, қисилди.
With resolve came action. He pulled himself stiffly to his feet and proceeded to break camp. He packed the rolled blankets, the frying-pan, rifle, and axe on the sled, and passed a lashing around the load. Then he warmed his hands at the fire and pulled on his mittens. He was foot-sore, and limped noticeably as he took his place at the head of the sled. When he put the looped haul-rope over his shoulder, and leant his weight against it to start the sled, he winced. His flesh was galled by many days of contact with the haul-rope. Энди оёқни қўлга олиш лозим. Моргансон аранг қаддини ростлаб, чодирни йиғиштиришга тушди; ўралган адёлни, товани, милтиқ ва болтани чанага жойлаб, барини арқон билан боғлади; кейин қўлини оловга тутиб, қўлқопини кийди. Оёқлари зир қақшар, чананинг олд қисмига ўтаётганда оқсоқланаётганини сезди. Елкасига арқон ташлаб, чанани жойидан қўзғатиш учун бор кучи билан тортди-ю, беихтиёр оғриқдан букчайиб қолди: адоқсиз йўлда арқон елкаларини шилиб юборганди.
"I thought there was half-a-dollar in it," he said. – Ярим долларлик чиқар, деб ўйловдим.
At the end of half-an-hour, Morganson said good-bye and left the saloon. He put his galled shoulder to the haul-rope and took the river-trail south. An hour later he halted. An inviting swale left the river and led off to the right at an acute angle. He left his sled and limped up the swale for half a mile. Between him and the river was three hundred yards of flat ground covered with cottonwoods. He crossed the cottonwoods to the bank of the Yukon. The trail went by just beneath, but he did not descend to it. South toward Selkirk he could see the trail widen its sunken length through the snow for over a mile. But to the north, in the direction of Minto, a tree-covered out-jut in the bank a quarter of a mile away screened the trail from him. Ярим соат ўтгач, Моргансон қовоқхона соҳиби билан хайр-хўшлашиб,йўлга чиқди. Қийилиб кетган елкасига арқонни ташлаб, дарё ўзани бўйлаб югургилаб чўзилган чана изидан жануб томон юрди. Бир соат ўтар-ўтмас тўхтади. Ўнгдан дарёга кичкина дара туташганди. Моргансон чаналарни тўхтатиб, оқсоқлана-оқсоқлана дара бўйлаб ярим милча юрди. Бу ердан дарёгача уч юз ярд бор экан. Олдинда тераклар қоплаган тубанлик. Моргансон теракзор оралаб Юкон дарёси томон юрди. Йўл қарийб дарё ёқасигача чўзилган экан. Моргансон у ёққа тушиб ўтирмади. Селкеркка кетаверишдаги қор босган жанубий йўл чаналар изига тўлиб кетган, олдинда яна бир чақиримча масофа кўзга ташланарди. Шимолий, Минто йўналишидаги йўлни эса тахминан чорак милгача ўрмон қоплаб олганди.
He seemed satisfied with the view and returned to the sled the way he had come. He put the haul-rope over his shoulder and dragged the sled up the swale. The snow was unpacked and soft, and it was hard work. The runners clogged and stuck, and he was panting severely ere he had covered the half-mile. Night had come on by the time he had pitched his small tent, set up the sheet-iron stove, and chopped a supply of firewood. He had no candles, and contented himself with a pot of tea before crawling into his blankets. Моргансон худди ўша айланма йўлдан ортига қайтди. Яна лаънати арқонни ортмоқлаб, дара бўйлаб чана тортди. Қорнинг намлигидан чана тортиш мушкул эди. Чанага қор ёпишавериб дам-бадам тўхташга тўғри келар ва ярим мил юрмай Моргансоннинг нафаси бўғзига тиқилиб қоларди. Тун қора кўрпасини ёйганда чоғроқ чодирини тиклаб, темир печини ўрнатиб, шох-шабба йиғишга улгурган эди. Шам ҳам тугаб битганди. Бир финжон чойга қаноатланиб, адёлини устига тортди.
In the morning, as soon as he got up, he drew on his mittens, pulled the flaps of his cap down over his ears, and crossed through the cottonwoods to the Yukon. He took his rifle with him. As before, he did not descend the bank. He watched the empty trail for an hour, beating his hands and stamping his feet to keep up the circulation, then returned to the tent for breakfast. There was little tea left in the canister--half a dozen drawings at most; but so meagre a pinch did he put in the teapot that he bade fair to extend the lifetime of the tea indefinitely. His entire food supply consisted of half-a-sack of flour and a part-full can of baking powder. He made biscuits, and ate them slowly, chewing each mouthful with infinite relish. When he had had three he called a halt. He debated a while, reached for another biscuit, then hesitated. He turned to the part sack of flour, lifted it, and judged its weight. "I'm good for a couple of weeks," he spoke aloud. "Maybe three," he added, as he put the biscuits away. Субҳи содиқда Моргансон қўлқопини кийиб, қулоқчинини бостириб, Юкон томон йўл солди. Елкасида милтиқ. Бугун ҳам пастга тушмади. Нақ бир соат кимсасиз йўлни кузатди, қизиш мақсадида депсиниб, кафтини кафтига уриб турди. Кейин нонушта қилгани чодирга қайтиб келди. Тунука қутидаги қуруқ чой ҳам оз қолибди, беш дамламга етади. Декчасига бир чимдимгина чой ташлади. Бор-йўқ озиқ-овқат захираси ярим қопчиқ ун-у оғзи очилган қутидаги хамиртурушдан иборат эди. Моргансон печ устида нон пишириб, шошмасдан нонуштага ўтирди. Ҳар бир луқмадан лаззатланиб тановул қилди. Учта нонни паққос тушириб, тўртинчисига қўл чўзди-ю иккиланиб қолди; қопчиқни кўтариб салмоқлаб кўрди. “Икки ҳафтага етади”, – деди овоз чиқариб ўзига ўзи. Кулчаларни нарироқ суриб: “Балки, уч ҳафтага ҳам етар”, деб қўшиб қўйди.
Again he drew on his mittens, pulled down his ear-flaps, took the rifle, and went out to his station on the river bank. He crouched in the snow, himself unseen, and watched. After a few minutes of inaction, the frost began to bite in, and he rested the rifle across his knees and beat his hands back and forth. Then the sting in his feet became intolerable, and he stepped back from the bank and tramped heavily up and down among the trees. But he did not tramp long at a time. Every several minutes he came to the edge of the bank and peered up and down the trail, as though by sheer will he could materialise the form of a man upon it. The short morning passed, though it had seemed century-long to him, and the trail remained empty. Кейин яна қўлқопини кийиб, қулоқчинини тушириб, милтиқни елкасига осиб, қирғоқнинг юқори томонига кетди. Бировга кўринмайдиган панага ўтиб, атрофни кўздан кечирди. Баданига совуқ ўтмагунча бир неча дақиқа қимир этмай ўтирди; сўнг милтиқни тиззасига қўйиб, кафтларини бир-бирига ишқаб қизитган бўлди. Санчиқли оғриқларга оёқлари дош беролмай қолди. Энди қирғоқдан йироқлашиб, дарахтлар орасида у ёқдан-бу ёққа бориб кела бошлади. Бироқ бу тентирашлар узоққа чўзилмади. Ҳар беш-ўн дақиқа орасида Моргансон қирғоқ лабига келиб, одам қораси кўринармикан, деб диққат билан разм соларди. Қанчалик бениҳоя туюлмасин, қисқагина кун тун билан алмашарди. Йўл эса ўша- ўша хилватлигича қоларди.
Each day grew colder. Four biscuits could not keep up the heat of his body, despite the quantities of hot spruce tea he drank, and he increased his allowance, morning and evening, to three biscuits. In the middle of the day he ate nothing, contenting himself with several cups of excessively weak real tea. This programme became routine. In the morning three biscuits, at noon real tea, and at night three biscuits. In between he drank spruce tea for his scurvy. He caught himself making larger biscuits, and after a severe struggle with himself went back to the old size. Кундан-кун совуқ забтига ола бошлади. Гарчи Моргансон босиб-босиб игнабарг дамламасидан ичса-да, эндиликда тўрт дона кулча билан бўш қоп тик турмасди. Кунлик тановулдаги кулчаларни олтитага кўпайтиришига тўғри келди – учтаси саҳарликда, учтаси кечликда. Кундузи бир тишлам ҳам нон тишламасди. Суюқ, лекин қайноқ чой билан чекланарди, холос. Орада зангилага қарши игнабарг дамламасидан ичиб турди. Кунлар шу тарзда қувлашмачоқ ўйинини давом эттирарди.